0 Η Μικρή Πουλιάνα: Τσιφλίκι του Κων. Ζάππα - Μέρος Γ'

Κων. Ζάππας

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

     Όπως αναφέραμε στο κεφάλαιο Δ' αυτής μας της εργασίας, παρατίθενται εδώ τέσσερα έγγραφα της επιτροπής Ζάππειων κτημάτων με την εξής σειρά:

1.   Έκθεσις σφραγίσεως, με ημερομηνία 28/1/1892.

2.   Έκθεσις αποσφραγίσεως, με ημερομηνία 16/5/1892.

3.   Έκθεσις απογραφής, με ημερομηνία 16/5/1892.

4.   Πρωτόκολλο παραδόσεως και παραλαβής, με ημερομηνία 31/8/1892.

ΕΚΘΕΣΙΣ ΣΦΡΑΓΙΣΕΩΣ

Αριθμός 10

     Εν τω χωρίω Μικρά Πουλιάνα του Δήμου Πιαλίων, σήμερον την εικοστήν ογδόην Ιανουαρίου του χιλιοστού οκτακοσιαστού εννενηκοστού δευτέρου έτους, ημέραν Τρίτην και ώραν τρίτην μετά μεσημβρίαν, ο υπογεγραμμένος Ειρηνοδίκης Πύρρας Αργύριος Ιωάννου Φιλιππίδης, συνεπεία της υπ' αριθ. 585 και από 26 Ιανουαρίου ενεστώτος έτους (1892) παραγγελίας του κ. Εισαγγελέως Τρικάλων, αφιχθείς ενταύθα μετά του υπογραμματέως Ειρηνοδικίου Χρήστου Β. Τυράκη (μήπω εισέτι αφιχθέντος του μετατεθέντος εις το Ειρηνοδικίον Πύρρας Γραμματέως Δημ. Πολυμεροπούλου) προςεπίθεσιν σφραγίδων επί της κινητής περιουσίας κλπ. του κατ' αυτάς αποβιώσαντος Κωνσταντίνου Ζάππα, κατοίκου Βροσθενίου της Ρουμανίας, εις ον ανήκει και το χωρίον τούτο ολόκληρον, εύρομεν τον επιστάτην αυτού Κωνσταντίνον Κέντρον, κάτοικον ενταύθα ως εκ της υπηρεσίας του, και τον Γεώργιον Ζησόπουλον, κτηματοφύλακα αυτού και Πέτρον Ευαγγέλου υπηρέτην, κατοίκους επίσης, ανεκοινώσαμεν αυτοίς τον σκοπόν της μεταβάσεώς μας, οίτινες μας απήντησαν, ότι μας ανέμενον ως πληροφορηθέντες εκ της διευθύνσεως του κτήματος τούτου εδρεούσης εις το χωρίον Μεγάλα Καλύβια τον θάνατον του ιδιοκτήτου. Μεθ' ο παραχρήμα περί ώραν τετάρτην μετά μεσημβρίαν, παρουσία του τε υπογραμματέως και των άλλων άνω μνησθέντων, επελήφθημεν της ενεργείας μας προς επίθεσιν σφραγίδων δι' ισπανικού κηρού, αρχίσαντες εκ των αποθήκων, υπαρχουσών δύο τοιούτων, δημητριακών καρπών. Αμφότεραι  ήσαν κεκλεισμέναι ερμητικώς κατά τε τα παράθυρα έσωθεν και τας θύρας έξωθεν διά κλείθρων, ων τας κλείδας κατά τε την ομολογίαν του επιδότου και των ετέρων εκράτει η μνησθείσα διεύθυνσις του κτήματος τούτου εις Μεγάλα Καλύβια, προς δε αμφότεραι αι αποθήκαι ήσαν σφραγισμέναι εις τας τέσσαρας θύρας αυτών δι' ισπανικού κηρού και της σφραγίδος της διευθύνσεως με αλφαβητικά στοιχεία Α.Ζ. εν συμπλέγματι, τεθειμένων των σφραγίδων τούτων κατά την ομολογίαν των αυτών παρά της αυτής διευθύνσεως διά του υπαλλήλου της (αποθηκαρίου) Θωμά Παπαγιάννη. Τούτου ένεκα επεθέσαμεν υπεράνω των αυτών σφραγίδων και ημείς τοιαύτας δ' ισπανικού κηρού και της σφραγίδος της υπηρεσίας μας συνδέσαντες τα φύλλα των θυρών διά πανίου, ήτοι εφ' εκάστης θύρας δύο σφραγίδας. Προσέτι επεθέσαμεν σφραγίδας εις μεν την μεγάλην αποθήκην και εις τα δύο παράθυρα ταύτης, άτινα κατά την κρίσιν μας έδει να σφραγισθώσιν, ως μη εξασφαλιζόμενα άλλως, εις δε την μικράν και εις την όπισθεν μικράν θύραν ταύτης διά τον αυτόν λόγον. (Γίνεται μνεία ότι η μεγάλη αποθήκη εις το μέσον και άνω είναι ξυλίνη ως συνήθως προς αερισμόν των εν αυτώ τοποθετουμένων δημητριακών καρπών). Ερωτήσαμεν τους ανωτέρω και μας απήντησαν ότι αι ανωτέρω αποθήκαι περιείχον κατά προσέγγισιν χίλια κοιλά περίπου σίτου, ίσον ποσόν αραβοσίτου, εκατόν κοιλά κριθής, είκοσι πέντε περίπου σησάμου και τέσσαρα έως πέντε κοιλά ερεβίνθων. Προσέτι μας απήντησαν ότι ουδέν έτερον  κινητόν υπάρχει ανήκον εις τον ιδιοκτήτην ει μη είκοσι και τρεις κυψέλαι μελισσών, ας μας υπέδειξαν, και μίαν βουβάλαν. Ταύτα αφήσαμεν ασφράγιστα. Ερωτήσαμεν προσέτι, αν έχει ζώα ο ιδιοκτήτης και μας απήντησεν όχι, ανήκοντα εις τους κολλίγας. Ερευνήσαμεν δε και ημείς δι' έτερον και ουδέν εύρομεν. Προσεκαλέσαμεν είτα τους παρόντας άνω μνησθέντας και έδωκαν πάντες θέντες τας δεξιάς αυτών επί του Ιερού Ευαγγελίου τον εξής όρκον:  "ομνύομεν ειδότες κάλλιστα τας εις την ψευδορκίαν επιβαλλομένας ποινάς ότι καθ' α γινώσκομεν ούτε ημείς αυτοί, ούτε άλλοι υφείλον ή υπεξήγαγόν τι εκ της εις τον αποβιώσαντα Κωνσταντίνον Ζάππαν ανηκούσης περιουσίας, ούτως είη ημίν ο Θεός βοηθός και το ιερόν αυτού Ευαγγέλιον". Τα κλείθρα των αποθηκών δεν παρεδώκαμεν εις τον υπογραμματέα, καθ' όσον τοιαύτα δεν παρεδόθησαν ημίν, ούτε παρελάβομεν ως άνω είρηται. Επεστήσαμεν είτα την προσοχήν, υπομνείσαντες τας ευθύνας εις έκαστον εάν πειραθώσι την διάρρρηξιν των σφραγίδων, διορίσαντες δε προσέτι προσωρινώς φύλακα των σφραγισθέντων αντικειμένων τον παρόντα Αργύριον Μπόνην, δικαστικόν κλητήρα, κάτοικον Πόρτας Παζάρ, αποδεχθέντα την υπηρεσίαν ταύτην μέχρι νεωτέρας παραγγελίας μας, ειδοποιήσαμεν τον τε επιστάτην του κτήματος Κωνσταντίνον Κέντρον και τον Γεώργιον Ζησόπουλον, κτηματοφύλακα και Στέφανον Ευαγγέλου υπηρέτην να εξακολουθήσωσι διευθύνοντες κατά τα λοιπά το κτήμα (χωρίον Μικρά Πουλιάνα) ως και πρότερον. Συνετάξαμεν την παρούσαν εν τη επιστασία (κονακίω) έκθεσιν προς απόδειξιν των ανωτέρω, ήτις αναγνωσθείσα και βεβαιοθείσα υπογράφεται προσηκόντως παρ' όλων ως έπεται.
   Ο παρών επιστάτης                              Ο Ειρηνοδίκης Πύρρας
   Κωνστ. Δ. Κέντρος                                  Αργ. Ι. Φιλιππίδης
Οι παρόντες υπάλληλοι                                     Ο φύλαξ
     Γ. Ζησόπουλος                                        Α. Ν. Μπόνης
  Στέφανος Ευαγγέλου

Διά την αντιγραφήν (πρός χρήσιν του Δημοσίου).

Εν Πόρτα Παζάρ, τη 10 Μαίου 1882

Ο υπογραμματεύς

Χ. Β. Τυράκης

ΕΚΘΕΣΙΣ ΑΠΟΣΦΡΑΓΙΣΕΩΣ

Αριθμός 47

     Εν το χωρίω Μικρά Πουλιάνα του Δήμου Πιαλίων, σήμερον την δεκάτην έκτην Μαίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού εννενηκοστού δευτέρου έτους, ημέραν Σάββατον και ώραν 8ην π.μ. ο υπογεγραμμένος Ειρηνοδίκης Πύρρας Αργύριος Ι. Φιλιππίδης συνεπεία της από δεκάτης πέμπτης Μαίου ε.ε. παραγγελίας του κ. Εισαγγελέως Τρικάλων, και του από 14ης του αυτού μηνός και έτους εγγράφου του κ. Νομικού Συμβούλου Α.Ν.Στούπη, αφίχθεις ενταύθα μετά του Γραμματέως του Ειρηνοδικίου Δημητρίου Πολυμερόπουλου προς αποσφράγισιν και απογραφήν της ενταύθα περιουσίας του αποβιώσαντος Κων. Ζάππα, κατοίκου Βροσθενίου της Ρουμανίας, έυρομεν τον Α.Ν.Στούπην Νομικόν Σύμβουλον πληρεξούσιον του Δημοσίου ως κληρονόμον του Κ.Ζάππα ζητήσαντα την αποσφράγισιν των αποθηκών επί τω τέλει απογραφής και τον Γ.Παπαθανασίου Δικηγόρον πληρεξούσιον των Χρήστου και Αποστόλου Α. Ζάππα, όστις προ πάσης ενάρξεως της αποσφραγίσεως και απογραφής επέφερε τας εξής αντιρρήσεις, ότι ουδέν δικαίωμα έχει το δημόσιον να ζητήσει την αποσφράγισιν των σγραγισθεισών αποθηκών και την απογραφήν των εν αυταίς δημητριακών καρπών του χωρίου τούτου, κτήματος του αποβιώσαντος Κ.Ζάππα, ως και απάσης της κινητής και ακινήτου περιουσίας αυτού, αλλαχού κειμένης, διότι δεν είναι αληθές ότι το Ελληνικόν Δημόσιον είναι κληρονόμος εκ διαθήκης του αποβιώσαντος Κων. Ζάππα, και οφείλει το Δημόσιον προς νομιμοποίηιν εαυτού να προσαγάγει εν πρωτοτύπω την επικαλουμένην διαθήκην, συμφώνως προς τας διατάξεις της Πολιτικής Δικονομίας, καθ' ας τα έγγραφα και ιδίως τα ιδιωτικά δέον να προσάγονται εν πρωτοτύπω. Ενόσω λοιπόν το Δημόσιον δεν νομιμοποιεί εαυτό, η διαχείρισις και η διοίκησις εν γένει απάσης της περιουσίας του αποβιώσαντος ανήκει εις τους εντολείς του, οι οποίοι είναι κληρονόμοι εξ αδιαθέτου του αποβιώσαντος και ανεψιοί αυτού εξ αδελφού και μόνοι εγγύτεροι συγγενείς αυτού, καθότι οι εντολείς του είναι τέκνα του προαποβιώσαντος κατά το έτος 1879 Αθανασίου Ζάππα, ομοπατρίου και ομομητρίου αδελφού του κατά τον Ιανουάριον του 1892 άνευ ανιόντων και κατιόντων αποβιώσαντος Κων. Ζάππα, και διακάτοχοι του τε χωρίου τούτου και απάσης της κινητής και ακινήτου αυτού περιουσίας από του θανάτου αυτού μέχρι σήμερον. Επομένως, συμφώνως προς τα άρθρα 1060 και 1061 της Πολ. Δικονομίας, εζήτησε να μη προβεί ο Ειρηνοδίκης εις την αποσφράγισιν και απογραφήν, αφ' ου κατά τ' ανωτέρω ουδέν δικαίωμα έχει να ζητήσει την αποσφράγισιν και απογραφήν. Δέον να παραδώσει αυτοίς τα πράγματα ως διακατόχοις αυτών. Αλλως να παραπεμφθεί η λύσις του ζητήματος εις τον αρμόδιον Πρόεδρον των Πρωτοδικών. Ο πληρεξούσιος του Δημοσίου αρνούμενος άπαντα τ' ανωτέρω και αναφερόμενος εις τας από δεκάτης πέμπτης (15) Μαίου ε.ε. εν χωρίοις Καρυαίς, Αγία Κυριακή και Μεγάλων Καλυβίων εκθέσεις αποσφραγίσεως του Ειρηνοδίκου Τρικάλων και τους εν αυταίς ισχυρισμούς του, άμα δε και εις τας εν τη από 14ης Μαίου ε.ε ενώπιον του συμβολαιογράφου Τρικάλων Ι.Χατζηγώγου εκθέσει απογραφής, ισχυρίζεται ότι το Δημόσιον είναι ο μονος νόμιμος κληρονόμος εξ απογραφής απάσης της κινητής και ακινήτου περιουσίας του Κ.Ζάππα οπουδέποτε κειμένης και ότι αντίδικοι δεν νομιμοποιούνται, μη ισχυρισθέντες ότι κατά τον χρόνον του θανάτου του ήσαν οι εγγύτεροι αυτού συγγενείς, μη δ' ότι ως εξωτικοί κληρονόμοι εδέξαντο και εκτήσαντο την κληρονομίαν, αφ' ου μάλιστα ως κληροδόχοι της υπέρ του Δημοσίου από 18 Ιανουαρίου 1891 και 19 Ιουλίου 1891 εν Βροσθενίω ιδιογράφου διαθήκης του Κ.Ζάππα δεχθέντες τα κληροδοτήματα, θεωρούνται παραιτημένοι και παρητήθησαν πάσης κατά της διαθήκης προσβολής αναγνωρίσαντες το Δημόσιον ως μόνον νόμιμον κληρονόμον του Κ.Ζάππα. Το Δημόσιον είναι ο μόνος νόμιμος κάτοχος της περιουσίας ταύτης, γενόμενος τοιούτος δια των μέχρι τούδε σφραγίσεων και απογραφών εις ας αναφέρεται, και εις το δημόσιον πρέπει να παραδοθεί η περιουσία προχωρούσης  της αποσφραγίσεως και απογραφής, αφ' ου το Δημόσιον δια της υπ' αριθ.250 από 21 Απριλίου 1892 δηλώσεώς του προς τον Γραμματέα των εν Αθήναις Πρωτοδικών, εις ην αναφέρεται, και των σφραγίσεων απάσης της περιουσίας και των μέχρι τούδε απογραφών, αίτινες πάσαι εισί πράξεις κατοχής, εδέχθη και εκτήσατο την κληρονομίαν ταύτην κατά πλήρη κυριότητα, δυνάμει εγκύρου, γνησίας, κυρίας, νομίμου διαθήκης, ης το πρωτότυπον δεβ δύναται να προσαχθή κατατεθέν εν τω αρχείω του αρμοδίου Δικαστηρίου όπερ εκήρυξεν αυτήν κυρίαν και ισχυράν, και επίσημον αντίγραφον είναι συνημμένον εν τη άνω δηλώσει του Δημοσίου προς τον Γραμματέα του Δικαστηρίου Αθηνών, και προσφέρεται να προσαγάγη τοιούτον ή και το πρωτότυπον αυτό, αν τυχόν διατάξη το Δικαστήριον. Ουδεμίαν κατοχήν έλαβον ποτέ της περιουσίας ταύτης οι αντίδικοι, ουδ' αναφέρουσιν ωρισμένας πράξεις κατοχής, διότι αείποτε υπηρέτησαν υπό μισθόν και ως εντολοδόχοι του Κ.Ζάππα, μετά δε τον θάνατον αυτού ουδέ ενήργησαν ως προς την κληρονομίαν ταύτην, αν κατέλαβεν αρχήθεν αμέσως το Δημόσιον άνευ αντιρρήσεως αυτών, καίτοι παρόντων και των πληρεξουσίων των, κατά τας γενομένας σφραγίσεις, αποσφραγίσεις και απογραφάς. Ο Απόστολος Ζάππα ως διευθυντής των Καλυβίων και των εν Τρικάλοις κτημάτων, παραστάς κατά την σφράγισιν των αποθηκών του χωρίου Καλυβίων (όρα σχετικήν έκθεσιν του Ειρηνοδίκου Τρικάλων) ουδεμίαν αντίρρησιν εποιήσατο. Ο πατήρ των αντιδίκων δεν προαπεβίωσε του Κ.Ζάππα, αλλά ζή έτι, οι δε εγγύτεροι κατά τον χρόνον του θανάτου, του αποβιώσαντος Κ.Ζάππα, δεν είναι οι αντίδικοι αλλ' οι της οικογενείας Μέξη και ο Βασίλειος Ζάππας, οίτινες δεν παρίστανται, επομένως άπαντες οι ισχυρισμοί εισίν αβάσιμοι, αόριστοι, ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτιμήσεως και απορριπτέοι και αρνείται αυτούς. Μεθ' ο επαναλαβών τον λόγον ο πληρεξούσιος των παρισταμένων, Χρήστου και Αποστόλου Α.Ζάππα, κατοίκων του μεν πρώτου Βουκουρεστίου, του δε δευτέρου Μεγάλων Καλυβίων, αντέταξε τάδε. Αρνείται καθολοκληρίαν τους ισχυρισμούς του Δημοσίου ισχυριζόμενος συνάμα ότι οι εντολείς του εισί διακάτοχοι της εγκαταλειφθείσης περιουσίας του αποβιώσαντος Κ.Ζάππα, ότι αι ενεργηθείσα σφραγίσεις υπό του Δημοσίου δεν αποτελούσι πράξιν κατοχής. Αναφερόμενος δε εν γένει και εις τας αντιρρήσεις αυτών τας γενομένας ενώπιον του Ειρηνοδίκου Τρικάλων, και του Συμβολαιογράφου Ι.Χατζηγώγου, ως αι εκθέσεις αυτών από 14ης και 15ης Μαίου ε.ε. αναφέρουσιν. Ο πληρεξούσιος του Δημοσίου αρνείται άπαντα τ' ανωτέρω. Μεθ' ο ο Ειρηνοδίκης, ακούσας αμφότερων των μερών και την αμολογίαν του πληρεξουσίου των παρισταμένων και ενισταμένων αδελφών Ζάππα ότι ήρχισεν ήδη η απογραφή της περιουσίας του αποβιώσαντος Κ.Ζάππα, και η αποσφράγισις αυτής (ενταύθα ο πληρεξούσιος των αδελφών Ζάππα επρότεινε να σημειωθή εις την παρούσαν η φράσις "με τας αυτάς αντιρρήσεις"). Επειδή η κληρονομία είναι όλως ενιαία και αδιαίρετος και έδει ν' αντιτάξωσι κατά την έναρξιν αυτής και ενεργήσωσιν ότι νόμιμον, νυν άνευ επιρροής ενίστανται και τούτω τω λόγω προέβησαν εις την αποσφράγισιν. Επειδή δε τυγχάνει επί του προκειμένου ο αυτός και Συμβολαιογραφών θέλει προβή μετά την αποσφράγισιν εις την απογραφήν, και τούτου ένεκα προσελήφθησαν ως εκτιμηταί και πραγματογνώμονες οι Δημήτριος Κοντογιάννης και Μηνάς Δρακόπουλος, κάτοικη Λαρίσης, εμποροκτηματίαι, και προσωρινώς διαμένοντες ενταύθα, οίτινες παρόντες έδωκαν θέντες τας δεξιάς αυτών επί του ιερού Ευαγγελίου τον όρκον της υπηρεσίας των ως εξής, και συμφώνως τω άρθρω 335 της Πολ. Δικονομίας. "Ομνύω συνειδώς τας εις την ψευδομαρτυρίαν ποινάς ότι θέλω ειπεί την αλήθειαν, την πλήρη αλήθειαν και μόνην την αλήθειαν, θα κάμω δε πιστήν και ακριβή εκτίμησιν των επεδειχθησομένων μοι απογραπτέων πραγμάτων. Ούτως είη μοι ο Θεός βοηθός και το ιερόν αυτού Ευαγγέλιον". Και επί παρουσία των άνω ειρημένων ως παρόντων, προς δε του Κωνσταντίνου Πολυχρόνου, Δικηγόρου, προσληφθέντος ως βοηθού του Νομικού Συμβούλου, και του διά της υπ' αριθ.10 ε.ε. εκθέσεως μας διορισθέντος φύλακος των σφραγίδων Αργυρίου Μπόνη και του Οικονομικού Εφόρου Τρικάλων Κ.Βλάσση, παρετηρήσαμεν το αλύμαντον των σφραγίδων, και επιβεβαιωθέν παρ' απάντων, προέβημεν εις την διάρρηξιν αυτών, ας και διερρήξαμεν. Και προς βεβαίωσιν συνετάγη η παρούσα έκθεσις ήτις αναγνωσθείσα προσηκόντως και επιβεβαιωθείσα υπογράφεται παρ' όλων ως έπεται.
Οι πληρεξούσιοι των διαδίκων             Οι πραγματογνώμονες
         Α.Ν.Στούπης                                   Δ.Κοντογιάννης
      Γ.Παπαθανασίου                                 Μ.Δρακόπουλος
       Κ.Πολύχρονος
  ΟΟικονομικός Έφορος                                 Ο φύλαξ
        Κ.Βλάσσης                                          Α.Μπόνης
 Ο Ειρηνοδίκης Πύρρας                              Ο Γραμματεύς
    Αργ.Ι.Φιλιππίδης                                Δ.Πολυμερόπουλος

                  Δια την αντιγραφήν

          Εν Πόρτα Παζάρ 17 Μαίου 1892

                  Ο Γραμματεύς

              Δ.Πολυμερόπουλος

ΕΚΘΕΣΙΣ ΑΠΟΓΡΑΦΗΣ

Αριθμός 183

    Εν τω χωρίω Μικρά Πουλιάνα του Δήμου Πιαλίων, και εν ταις αποθήκαις του αποβιώσαντος Κωνσταντίνου Ζάππα, ταις παρά τη ενταύθα επιστασία του αυτού χωρίου, σήμερον την δεκάτην έκτην Μαίου, του χιλιοστού οκτακοσιοστού εννενηκοστού δευτέρου έτους, ημέραν Σάββατον, προ μεσημβρίας, ο υποφαινόμενος Συμβολαιογραφών Ειρηνοδίκης Πύρρας, Αργύριος Ι. Φιλιππίδης, κάτοικος Μηλεών, ομωνύμου Δήμου, εδρεύων δε και διαμένων ως εκ της θέσεώς μου εν Πόρτα Παζάρ, του Δήμου Αιθήκων, μετέβην ενταύθα ένθα υπάρχει η απογραπτέα περιουσία του αποβιώσαντος Κ.Ζάππα, όπως ενεργήσω απογραφήν της σφραγισμένης περιουσίας του μνησθέντος Κ.Ζάππα, συνεπεία της υπ' αριθ. τεσσαρακοστόν έβδομον, και υπό σημερινήν ημερομηνίαν, εκθέσεως αποσφραγίσεως, εμού του αυτού Ειρηνοδίκου Πύρρας, δι' ης απεφασίσθη και ενεργήθη η αποσφράγισις των περιεχουσών την απογραπτέαν περιουσίαν αποθηκών, και δι' ης εδιωρίσθησαν και ωρκίσθησαν, ως πραγματογνώμονες και εκτιμηταί οι κύριοι Δημήτριος Κοντογιάννης και Μηνάς Δρακόπουλος, εμποροκτηματίαι, κάτοικοι Λαρίσης, και διαμένοντες ενταύθα προσωρινώς, συμπαραλαβών ως μάρτυρας τους παρόντας και υπογεγραμμένους κυρίους Σταύρον Τσιώλην και Αργύριον Μπόνην, δικαστικούς κλητήρας, κατοίκους Πόρτας Παζάρ, γνωστούς μου, ενηλίκους, ποίτας Έλληνας, και μη υπαγόμενους εις τινά υπό του νόμου προβλεπομένην εξαίρεσιν, προέβην εις την ενέργειαν της απογραφής, τη αιτήσει του Αν.Ν.Στούπη, Νομικού Συμβούλου, κατοίκου Αθηνών, και πληρεξουσίου και αντιπροσώπου του Δημοσίου, κληρονόμου του αποβιώσαντος Κων. Ζάππα, παρόντος και του Κων. Πολυχρόνου, δικηγόρου, κατοίκου Λαρίσης, προσληφθέντος παρ' αυτού ως βοηθού του, και επι παρουσία του Οικονομικού Εφόρου Τρικάλων, Κων. Βλάσση, διαμένοντος ως εκ της υπηρεσίας του εν Τρικάλοις, και των άνω ειρημένων πραγματογνωμόνων και εκτιμητών ενταύθα, και προ πάσης ενάρξεως της απογραφής, ενεφανίσθη ο Γεώργιος Παπαθανασίου, δικηγόρος, κάτοικος Τρικάλων, ως πληρεξούσιος του Χρήστου Α. Ζάππα, κατοίκου Βουκουρεστίου και Αποστόλου Ζάππα, κατοίκου Μεγάλων Καλυβίων, κτηματιών αμφοτέρων, και επέφερεν αντίρρησιν, να μη ενργηθή η απογραφή, δι' ους λόγους και αντιρρήσεις εξέθηκεν εις την από σημερινήν ημερομηνίαν, και υπ' αριθμόν τασσαρακοστόν έβδομον, έκθεσιν αποσφραγίσεως του Ειρηνοδικείου Πύρρας, εις ους αναφέρεται καθ' ολοκληρίαν, ως και εις τους λόγους και τας αντιρρήσεις αυτού, αίτινες αναφέρονται εν ταις εκθέσεσιν, από δεκάτης τετάρτης και δεκάτης πέμπτης Μαίου τρέχοντος έτους, του Ειρηνοδικείου Τρικάλων, και του Συμβολαιογράφου Ιωάννου Χατζηγώγου. Ο δε πληρεξούσιος του Δημοσίου Α.Στούπης, ητήσατο να προχωρήση η απογραφή, ως μη βασίμων, νομίμων και απαραδέκτων των αντιρρήσεων του πληρεξουσίοθ των Χρήστου και Αποστόλου Ζάππα, δι' ους λόγους και αντιρρήσεις εξέθηκεν, εις την υπό σημερινήν ημερομηνίαν, και υπ' αριθμόν τασσαρακοστόν έβδομον έκθεσιν αποσφραγίσεως, του Ειρηνοδίκου Πύρρας, εις ους και αναφέρεται καθ' ολοκληρίαν, ως και εις του λόγους και τας αντιρρήσεις αυτού, αίτινες αναφέρονται εν ταις εκθέσεσιν, από δεκάτης τετάρτης και από δεκάτης πέμπτης Μαίου τρέχοντος έτους, του Ειρηνοδίκου Τρικάλων και Συμβολαιογράφου Ιωάννου Χατζηγώγου.
     Μεθ' ο εγώ ο Συμβολαιογραφών Ειρηνοδίκης, δι' ους λόγους εδέχθην και ενήργησα την αποσφράγισιν, και διά το ενιαίον της κληρονομίας, και διά την ομολογηθείσαν έναρξιν της αποσφραγίσεως και απογραφής, επί άλλης περιουσίας του αποβιώσαντος, προβαίνων εις την απογραφήν της περιουσίας, ενταύθα ο πληρεξούσιος των αδελφών Χρήστου και Αποστόλου Ζάππα, εδήλωσεν, ότι αποχωρεί και αποχώρησε. Μεθ' ο απέγραψα το χωρίον Μικρά Πουλιάνα ως εξής: Το εν λόγω χωρίον σύγκειται εξ επτά χιλιάδων επτακοσίων περίπου στρεμμάτων, εξ των πεντακόσια περίπου αποτελούσι το δάσος το καλούμενον Ομέρ Αγάτικον, τα δε λοιπά εισί γαίαι καλλιεργήσιμοι, έχει ύδατα τρέχοντα, και αναβλύζοντα εν τω κτημάτι, υπάρχουσι δε και δουλείαι αλλοτρίων υδάτων, υπέρ του κτήματος τούτου, συνορεύει γύρωθεν με τα χωρία Καλύβια, Στεφανωσαίους, Ραψίστα, Γκορζί, Μεγάλη Πουλιάνα και Λαζαρίνα, περιέχει μίαν εκκλησίαν, εν κονάκιον, δύο αποθήκας και είκοσιν οκτώ οικήματα χωρικών, καλλιεργούμενον το εν λόγω χωρίον με τριάκοντα εξ ζευγάρια, εμπεριέχει προσέτι δύο υδρομύλους, εξ ων ο εις συγκείμενος, από δύο πέτρας εν ενεργεία, ενοικιάζεται πεντήκοντα λίρας ετησίως, ο δε έτερος είναι εν αχρηστία, ενοικιάζουσι δε προς τούτοις θερινόν λειβάδιον, από δεκαπέντε έως είκοσι λίρας κατ' έτος, προσέτι δε εργάζονται εν τω κτήματι τούτω και οι γεωργοί των άλλων χωρίων, με αντίσπορον συμφωνούμενον εκάστοτε, αι σχέσεις των καλλιεργητών προς τον ιδιοκτήτην, εισίν οίαι και των πλησιοχώρων Μεγάλων Καλυβίων κλπ., αξίας καθ' α παρά των πραγματογνωμόνων εξετιμήθη δραχμών διακοσίων χιλιάδων περίπου, μεθ' όλων των εξαρτημάτων, παραρτημάτων και περιοχής αυτού.
     Αποσφραγισθείσης της πρώτης αποθήκης ευρέθησαν τα εξής: σησάμιον είκοσι πέντε κοιλά, αξίας προς επτά δραχμάς το κοιλόν, εν όλω δραχμών εκατόν εβδομήκοντα πέντε, κοιλά σίτου εκατόν πεντήκοντα, αξίας κατά την εκτίμησιν των πραγματογνωμόνων, προς πέντε δραχμάς το κοιλόν, δραχμών επτακοσίων πεντήκοντα, είκοσι κοιλά κριθής, αξίας δραχμών τεσσαράκοντα, προς δύο δραχμάς το κοιλόν. Αποσφραγισθείσης της δευτέρας αποθήκης, ευρέθησαν σίτου κοιλά εννεακόσια πεντήκοντα, εκτιμηθέντα αντί πέντε δραχμών το κοιλόν, εν όλω δραχμάς τέσσαρας χιλιάδας εννεακοσίας πεντήκοντα. Αποσφραγισθείσης της τρίτης αποθήκης, ευρέθησαν εν αυτή χίλια κοιλά ανεκκοκίστου αραβοσίτου, εισέτι εκτιμηθέντος αντί δραχμών τριών το κοιλόν, εν όλω αντί δραχμών τριών χιλιάδων. Αποσφραγισθείσης της τετάρτης αποθήκης (εννοητέας ουχί αυτοτελούς ως και η προηγούμενη απλού διαμερίσματος), ευρέθησαν εν αυτή εκατόν κοιλά εφθαρμένου αραβοσίτου, εκτιμηθέντος εν συνόλω αντί δραχμών εκατόν πεντήκοντα. Προσέτι δε ανήκουσιν εις τον ιδιοκτήτην, υπάρχουσαι είκοσι τρεις κυψέλαι μελισσίων, αξίας προς πέντε δραχμών εκάστη, εν συνόλω δραχμών εκατόν δέκα πέντε, εκτός δε τούτων και μία βούβαλος μετά μόσχου αξίας αμφοτέρων δραχμών διακοσίων. Ενταύθα παραλαβών άπαντα τα ανωτέρω ο πληρεξούσιος του Δημοσίου, εκάλεσε και εγκατέστησεν εν τη κατοχή των απογραφέντων, απάντων κινητών και ακινήτων, ως ειδικόν αντιπρόσωπον του Δημοσίου τον Οικονομικόν Έφορον Τρικάλων, άνω ειρημένον Κ.Βλάσσην, παραλαβόντα ούτω τ' απογραφέντα άπαντα και την κατοχήν αυτών μετά των κλειδών των αποθηκών, και προς φύλαξιν τάξαντα φύλακας δύο στρατιώτας, του τετάρτου πεζικού συντάγματος, κατοίκους Τρικάλων, ονόματι Πέτρον Βακουφτσή και Θεοδόσιον Γαλανάκον, παρόντας και αποδεχθέντας την υπηρεσίαν των ταύτην. Εγώ δε και ο Οικονομικός Έφορος προς αποτροπήν παντός κινδύνου, εσφραγίσαμεν εκ νέου διά των σφραγίδων της υπηρεσίας ημών τας άνω απογραφείσας αποθήκας, ας παρεδώκαμεν εις τους ρηθέντας φύλακας.
    Μεθ' ο εκάλεσα τον ένοικον Κωνσταντίνον Κέντρον και ωρκίσθη επί του Ιερού Ευαγγελίου, θεις την δεξιάν αυτού ως εξής: "Ομνύω ειδώς κάλλιστα τας  εις την ψευδορκίαν επιβαλλομένας ποινάς, ότι καθ' α γινώσκω, ούτε εγώ αυτός, ούτε άλλος τις υφείλεν, ή υπεξήγαγέ τι εκ της εις τον αποβιώσαντα Κων. Ζάππαν ανηκούσης περιουσίας, ούτως είη μοι ο Θεός βοηθός και το Ιερόν αυτού Ευαγγέλιον".
      Και προς απόδειξιν συνετάχθη η παρούσα έκθεσις απογραφής, ήτις αναγνωσθείσα ευκρινώς και μεγαλοφώνως εις επήκοον πάντων, και προσηκόντως βεβαιωθείσα, υπογράφεται παρ' όλων των άνω ειρημένων και παρόντων, πλην του φύλακος Πέτρου Βακουφτσή, ομολογήσαντος άγνοιαν γραμμάτων, προσυπέγραψα δε ταύτην είτα καγώ.
Οι πληρεξούσιοι του Δημοσίου             Ο Οικονομικός Έφορος
          Α.Ν.Στούπης                                     Κ.Βλάσσης
        Κ.Πολύχρονος
  Οι πραγματογνώμονες                               Ο ένοικος
     Μ.Δρακόπουλος                                     Κ.Κέντρος
     Δ.Κοντογιάννης
      Οι μάρτυρες                                          Ο φύλαξ
       Σ.Τσιώλης                                    Θεοδόσιος Γαλανάκος
     Αργ. Μπόνης

                           Ο Συμβολαιογραφών Ειρηνοδίκης Πύρρας

                                           (Τ.Σ.) Αργ. Ι. Φιλιππίδης

                               Οτι ακριβές αντίγραφον

                          Εν Πόρτα Παζάρ, τη 29 Σεπτεμβρίου 1892

                Ο Συμβολαιογραφών Ειρηνοδίκης Πύρρας

                               (Τ.Σ.) Μ. Δημητρίου

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ

     Εν τω χωρίω Μικρά Πουλιάνα του Δήμου Πιαλίων, σήμερον την τριακοστήν την του μηνός Αυγούστου του έτους 1892, ο υποφαινόμενος Οικονομικός Έφορος Τρικάλων Κ.Βλάσσης, μεταβάς ενταύθα συνεπεία της υπ' αριθ.75069 ε.ε. τηλεγραφικής διαταγής του Υπουργείου των Οικονομικών μετά του Διευθυντού των Ζαππείων κτημάτων, ως αντιπροσώπου της Ζαππείου Επιτροπής Ιωάννου Τριπολιτσιώτου, παρέδωκα προς αυτόν άπαντα τα εν τη υπ' αριθ.183 της 16ης Μαίου ε.ε. εκθέσει  απογραφής του συμβολαιογραφούντος Ειρηνοδίκου Πύρρας Α.Ι.Φιλιππίδου περιγραφόμενα ακίνητα κτήματα του χωρίου Μικράς Πουλιάνας του αποβιώσαντος Κ.Ζάππα, μετά μιας ίππου (φοράδος) και του πώλου της, εικοσιτριών κυψελών μελισσίων, μιας βουβάλας και του μόσχου της, την φύλαξιν των οποίων ανέθηκεν ειρημένος διευθυντής εις τον επιστάτην Νικόλαον Κίτσου άνευ άλλης αμοιβής πλην της ορισθείσης διά του σημερινού πρωτοκόλλου παραλαβής των κτημάτων Παπαράντζας, ην ούτος απεδέχθη ως επαρκή διά την φύλαξιν των κτημάτων και άλλων κινητών πραγμάτων αμφοτέρων των χωρίων, και τους ενταύθα σταθμεύοντα στρατιώτας Θεοδόσιον Γαλανάκον και Πέτρον Βακουφτσήν, οίτινες ουδεμίας δικαιούνται προς τούτο αμοιβής, και οι οποίοι υπόσχονται να φυλάξωσιν ασφαλώς τα εν λόγω κτήματα και άλλα κινητά πράγματα από πάσην καταλήψεως ή βλάβης και τα παραδώσωσιν οφέποτε κληθώσιν εις τον ειρημένον Διευθυντήν, εις ην κατάστασιν τα παρέλαβον. Γίνεται δε μνεία ενταύθα ότι άπαντες οι εν τη εκθέσει της απογραφής του χωρίου τούτου αναφερόμενοι και εν ταις αποθήκαις  ευρισκόμενοι κατά την απογραφήν πρώιμοι και όψιμοι δημητριακοί καρποί της εσοδείας του έτους 1891, εξεποιήθησαν και ουδέ κόκκος τούτων παρεδόθη τω παραλαβόντι Διευθυντή.
     Εις βεβαίωσιν συνετάχθη το παρόν πρωτόκολλον, όπερ αναγνωσθέν και βεβαιωθέν προσηκόντως, προσυπογράφεται παρ' απάντων των ανωτέρω, πλην του στρατιώτου Πέτρου Βακουφτσή ομολογήσαντος άγνοιαν γραμμάτων.
Ο Οικονομικός Έφορος Τρικάλων     Ο Διευθυντής των κτημάτων
               Κ.Βλάσσης                               Ι.Τριπολιτσιώτης
              Ο επιστάτης                                 Ο στρατιώτης
           Νικόλαος Κίτσος                        Γαλανάκος Θεοδόσιος

Διά την αντιγραφήν

Λάρισα, τη 9 Οκτωβρίου 1892.

Ο Διευθυντής των Ζαππείων κτημάτων

Ι.Τριπολιτσιώτης